The Hasbeans

Hans Brusselmans  Bass
Hij is relaxed tot in de kist en perfectionist op gebied van sound, én is de ‘techneut’ van de band. Hij tovert bij elk elektrisch probleem op dat gebied altijd wel een oplossing tevoorschijn. Hij maakte in de jaren 80 furore met de hardrockband ‘Crosshead’ waarmee hij zelfs het podium van De Vooruit in Gent onveilig maakte. Hij was tevens een gevierd DJ op de toenmalige Flower Power en Rockfuiven in de regio. Hij kan zijn grote bewondering voor de band Slade niet onder stoelen of banken steken en de invloed van diens bassist is duidelijk te horen in zijn melodieuse en stevige basspel. Absolute top zijn zijn bassolo’s.

Invloeden:
Geddy Lee (Rush), Jim Lea (Slade), Steve Harris (Iron Maiden), Geezer Butler (Black Sabbath), Flea (Red Hot Chili Peppers), Lemmy Kilmister (Hawkwind, Motörhead).

Michael Goolaerts Gitaar en zang
De scheurende gitaar van de groep. Inventief als het op solo’s en riffs aankomt. Er zitten zoveel – zeg maar te veel - ingenieuze ideeën en melodieën in zijn vingers dat al menig potentiële song na afloop van een repetitie terug in de ether verdween.
Hij is beginnen spelen op 12-jarige leeftijd, schuimde met zijn gitaar vele repetitiekoten af, zowel kelders, zoldertjes, cafés en cafézaaltjes.
Hij zorgt voor het artwork op de clips en foto’s van The Has Beans, en maakt in zijn vrije tijd ook nog prachtige muurschilderingen en kleiwerkjes in z’n eigen stijl.
Die eigenheid kan je ook horen in zijn gitaarspel; onconventioneel, melodieus, soms hoekig, soms bizar, nooit twee keer identiek hetzelfde, maar steeds verhalend en gepassioneerd.
Vanaf 2019 wordt hij de zanger van de groep. Met de heel eigen zangstijl krijgen de nummers ook weer een andere sfeer.(En durft ook al wel eens tekstje te schrijven).
 
Invloeden:
Ed Mundel (Ex Monster Magnet), Jan Akkerman (Brainbox, Focus), Tony Iommi (Black Sabbath), Ed Wynne (Ozric Tentacles), Dimbag Darrel (Pantera), Kim Thayil (Soundgarden), Jimi Hendrix (Jimi Hendrix Experience, Band of Gypsies), Jimmy Page (Led Zeppelin), Robert Smith (The Cure), Chris Hasket (Ex Rollins Band).

Jan Pustjens Drums
Vanaf 2012 de drummer. Autodidact en begonnen op zijn 12e op potten en ketels. Technisch niet de strafste, maar probeert wel met passie kleur en rythm toe te voegen aan de eigen sound. Hij is op zijn best in de lange jamsessies, stuwt de groep in een tijd en ruimte waar The Has Beans op hun sterkst zijn.
Hij beschikt over een brede kennis van alles wat muzikaal ruikt naar de betere jaren, maar kan zich eveneens overgeven aan hedendaagse experimentele muziek. Doodelt, schildert, zorgt voor de artwork van de affiches en de songteksten van nummers, én voor de koffie-beans.

Invloeden:
Buddy Rich, Tony Williams, Michaël Schrieve (Santana Band), John Marshall (Soft Machine), Don Brewer (Grand Funk Railroad), Kenneth Kapstad (Motorpsycho), Steve Shelley (Sonic Youth), Billy Cobham (o.a. Mahavishnu Orchestra), Bill Bruford (Yes, King Crimson), Leah Shapiro (Black Rebel Motorcycle Club), Manfred Merwald (Colour Haze), Ian Paice (Deep Purple), Terry Bozzio (Frank Zappa, UK, Jeff Beck), Jimmy Chamberlin (Smashing Pumpkins, Zwan), Jerry Shirley (Humble Pie), Thomas Vedder (Samsara Blues Experiment) …

Pippe Steenhoudt Sound effects/keyboard
Is verantwoordelijk voor toegevoegde geluiden en noise. Beetje de stoorzender van de groep.
Muziekliefhebber, DJ, programma maker op Radio Centraal, plaatjes verzamelaar.

Fan van Zappa, de vroege jaren van Black Sabbath, Hawkwind, Cirle (uit Finland) ...
maar ook The Residents, Faust, Can, Gong, Brian Eno, Talking Heads, Fela Kuti...
Van Kraftwerk tot Aphex Twin. En alles wat niet binnen de lijntjes kleurt!

Hopelijk kan hij iets bijdragen aan de sound van THB.

 

Ontstaan...
We schrijven 2002... Micha (gitaar), Hans (bas) en Wim (zang) van de voormalige metalband Alexis Machine zijn het stilzitten beu, en smeden tussen pot en pint plannen voor een nieuwe band. Drummer Steven stort zich volop op andere projecten, en ziet een comeback niet meer zitten. Een andere drummer, Kevin, wordt vrij snel gevonden via Antwerp Music City, de locatie waar ook hun vroegere repetitiestudio gevestigd was.

Muzikaal en amicaal klikt het meteen, zo blijkt na een eerste repetitie en The Has Beans zijn geboren. Recht-door-zee rock, waarin de individuele invloeden van metal, classic & stoner rock, soul, funk, blues, psychedelica, zelfs country, doorklinken. Die mix van muziekstijlen zal zo’n beetje het handelsmerk van de groep worden.

Er wordt een periode geëxperimenteerd met een full-time keyboardspeler (Walter), maar uiteindelijk blijkt dan toch dat dat geen meerwaarde aan de sound geeft. Een occasioneel en aanvullend gebruik van keyboard blijkt beter te werken, en vermits de zanger nog twee handen vrij heeft, neemt hij die taak op zich. Het fundament blijft drijven op de as drum-bas-gitaar.

In 2012 verlaat Kevin wegens rugklachten de groep en komt Jan, aanvankelijk tijdelijk, maar na verloop definitief mee het mooi weer maken bij The Has Beans. Na enkele maanden inspelen geeft hij op zijn manier kleur en ritme aan de eigen sound van de groep. Ook het keyboard doet terug meer zijn intrede. Deze keer combineert Wim zijn zang met complete soundscapes, wat de nummers vaak een instant psychedelisch sfeer geven.

De grote kracht van The Has Beans zit ‘m vooral in het live-gebeuren. Jarenlange repetities hebben er voor gezorgd dat de leden steeds beter op elkaar ingespeeld geraken, en dat ook de songs meer diepgang krijgen. Er worden vooral eigen nummers gebracht, met ook enkele covers van onder meer Monster Magnet, The Doors en Pink Floyd... Naast up-tempo songs is er ook ruimte voor rustpunten met melodieuze universumnummers met nadruk op het instrumentale in een opbouwend verhaal. Het mag gezegd worden: de groep beheerst de taal van een uitstekende jam-band naar aloude traditie.