|
The Hasbeans
Hans Brusselmans
Bass Hij
is relaxed tot in de kist en perfectionist op gebied van sound, én is
de ‘techneut’ van de band. Hij tovert bij elk elektrisch probleem op
dat gebied altijd wel een oplossing tevoorschijn. Hij maakte in de
jaren 80 furore met de hardrockband ‘Crosshead’ waarmee hij zelfs het
podium van De Vooruit in Gent onveilig maakte. Hij was tevens een
gevierd DJ op de toenmalige Flower Power en Rockfuiven in de regio. Hij
kan zijn grote bewondering voor de band Slade niet onder stoelen of
banken steken en de invloed van diens bassist is duidelijk te horen in
zijn melodieuse en stevige basspel. Absolute top zijn zijn bassolo’s.
Invloeden:
Geddy Lee (Rush), Jim Lea
(Slade), Steve Harris (Iron Maiden), Geezer Butler (Black Sabbath),
Flea (Red Hot Chili Peppers), Lemmy Kilmister (Hawkwind, Motörhead).
Michael
Goolaerts
Gitaar en zang De
scheurende gitaar van de groep. Inventief als het op solo’s en riffs
aankomt. Er zitten zoveel – zeg maar te veel - ingenieuze ideeën en
melodieën in zijn vingers dat al menig potentiële song na afloop van
een repetitie terug in de ether verdween.
Hij is beginnen spelen op 12-jarige leeftijd, schuimde met zijn gitaar
vele repetitiekoten af, zowel kelders, zoldertjes, cafés en
cafézaaltjes.
Hij zorgt voor het artwork op de clips en foto’s van The Has Beans, en
maakt in zijn vrije tijd ook nog prachtige muurschilderingen en
kleiwerkjes in z’n eigen stijl.
Die eigenheid kan je ook horen in zijn gitaarspel; onconventioneel,
melodieus, soms hoekig, soms bizar, nooit twee keer identiek hetzelfde,
maar steeds verhalend en gepassioneerd.
Vanaf 2019 wordt hij de zanger van de groep. Met de heel eigen
zangstijl krijgen de nummers ook weer een andere sfeer.(En durft ook al
wel eens tekstje te schrijven).
Invloeden:
Ed Mundel (Ex Monster Magnet), Jan Akkerman (Brainbox, Focus), Tony
Iommi (Black Sabbath), Ed Wynne (Ozric Tentacles), Dimbag Darrel
(Pantera), Kim Thayil (Soundgarden), Jimi Hendrix (Jimi Hendrix
Experience, Band of Gypsies), Jimmy Page (Led Zeppelin), Robert Smith
(The Cure), Chris Hasket (Ex Rollins Band).
Jan Pustjens
Drums Vanaf
2012 de drummer. Autodidact en begonnen op zijn 12e op potten en
ketels. Technisch niet de strafste, maar probeert wel met passie kleur
en rythm toe te voegen aan de eigen sound. Hij is op zijn best in de
lange jamsessies, stuwt de groep in een tijd en ruimte waar The Has
Beans op hun sterkst zijn.
Hij beschikt over een brede kennis van alles wat muzikaal ruikt naar de
betere jaren, maar kan zich eveneens overgeven aan hedendaagse
experimentele muziek. Doodelt, schildert, zorgt voor de artwork van de
affiches en de songteksten van nummers, én voor de koffie-beans.
Invloeden:
Buddy Rich, Tony Williams,
Michaël Schrieve (Santana Band), John Marshall (Soft Machine), Don
Brewer (Grand Funk Railroad), Kenneth Kapstad (Motorpsycho), Steve
Shelley (Sonic Youth), Billy Cobham (o.a. Mahavishnu Orchestra), Bill
Bruford (Yes, King Crimson), Leah Shapiro (Black Rebel Motorcycle
Club), Manfred Merwald (Colour Haze), Ian Paice (Deep Purple), Terry
Bozzio (Frank Zappa, UK, Jeff Beck), Jimmy Chamberlin (Smashing
Pumpkins, Zwan), Jerry Shirley (Humble Pie), Thomas Vedder (Samsara
Blues Experiment) …
Pippe Steenhoudt Sound effects/keyboard
Is verantwoordelijk voor toegevoegde geluiden en noise. Beetje de stoorzender van de groep.
Muziekliefhebber, DJ, programma maker op Radio Centraal, plaatjes verzamelaar.
Fan van Zappa, de vroege jaren van Black Sabbath, Hawkwind, Cirle (uit Finland) ...
maar ook The Residents, Faust, Can, Gong, Brian Eno, Talking Heads, Fela Kuti...
Van Kraftwerk tot Aphex Twin. En alles wat niet binnen de lijntjes kleurt!
Hopelijk kan hij iets bijdragen aan de sound van THB.
Ontstaan...
We
schrijven 2002... Micha (gitaar), Hans (bas) en Wim (zang) van de
voormalige metalband Alexis Machine zijn het stilzitten beu, en smeden
tussen pot en pint plannen voor een nieuwe band. Drummer Steven stort
zich volop op andere projecten, en ziet een comeback niet meer zitten.
Een andere drummer, Kevin, wordt vrij snel gevonden via Antwerp Music
City, de locatie waar ook hun vroegere repetitiestudio gevestigd was.
Muzikaal en amicaal klikt het meteen, zo blijkt na een eerste repetitie
en The Has Beans zijn geboren. Recht-door-zee rock, waarin de
individuele invloeden van metal, classic & stoner rock, soul, funk,
blues, psychedelica, zelfs country, doorklinken. Die mix van
muziekstijlen zal zo’n beetje het handelsmerk van de groep worden.
Er wordt een periode geëxperimenteerd met een full-time keyboardspeler
(Walter), maar uiteindelijk blijkt dan toch dat dat geen meerwaarde aan
de sound geeft. Een occasioneel en aanvullend gebruik van keyboard
blijkt beter te werken, en vermits de zanger nog twee handen vrij
heeft, neemt hij die taak op zich. Het fundament blijft drijven op de
as drum-bas-gitaar.
In 2012 verlaat Kevin wegens rugklachten de groep en komt Jan,
aanvankelijk tijdelijk, maar na verloop definitief mee het mooi weer
maken bij The Has Beans. Na enkele maanden inspelen geeft hij op zijn
manier kleur en ritme aan de eigen sound van de groep. Ook het keyboard
doet terug meer zijn intrede. Deze keer combineert Wim zijn zang met
complete soundscapes, wat de nummers vaak een instant psychedelisch
sfeer geven.
De grote kracht van The Has Beans zit ‘m vooral in het live-gebeuren.
Jarenlange repetities hebben er voor gezorgd dat de leden steeds beter
op elkaar ingespeeld geraken, en dat ook de songs meer diepgang
krijgen. Er worden vooral eigen nummers gebracht, met ook enkele covers
van onder meer Monster Magnet, The Doors en Pink Floyd... Naast
up-tempo songs is er ook ruimte voor rustpunten met melodieuze
universumnummers met nadruk op het instrumentale in een opbouwend
verhaal. Het mag gezegd worden: de groep beheerst de taal van een
uitstekende jam-band naar aloude traditie.
|
|